Oproep voor hartverscheurende verhalen!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je verhaal op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je verhaal, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.
De vinger op zijn mond als hij met haar belde
van een vrouw de verleid en bedrogen werd
Mijn verhaal begint eind 2001, begin 2002. Ik ben 26 jaar oud en ben 4 jaar getrouwd met Koen. Ik ben al sinds mijn lang met hem samen. Ons huwelijk is niet meer helemaal zo als het zou moeten zijn en we zijn ook nog aan het dokteren om kinderen te krijgen.
In 2001 is het zusje van Koen gescheiden, nadat ze een oude jeugdliefde weer tegen is gekomen. Hij is ongegeneerd in haar huwelijk binnengedrongen en uiteindelijk is ze gescheiden. Die jeugdliefde heette Mark en via mijn schoonzusje kwam hij bij ons over de vloer.
Mark zocht werk en via mij is hij bij hetzelfde bedrijf terechtgekomen als waar ik werk. Dat was zo’n beetje januari 2002. Tussen Koen en mij ging het niet zo denderend meer. Hij was nogal ongeïnteresseerd en de seks was ook niet meer zo geweldig. Dat was het eigenlijk ook nooit echt geweest.
Ik had geen goede band met mijn schoonouders en schoonzus. Mark vond dat wel grappig, want hij vond mij wel leuk en op het werk gingen we leuk met elkaar om. Het duurde niet lang of ik had hem verteld dat Koen en ik aan het dokteren waren. Hij was een luisterend oor, had overal belangstelling voor en wenste me succes als ik weg moest voor onderzoeken. Het duurde niet lang voordat hij met me begon te flirten op het werk, per mail, en ook bij mijn schoonzusje en ons thuis. Hij probeerde een relatie met mijn schoonzusje op te zetten, maar dat ging niet van een leien dakje.
Lichamelijk, maar plezier
In mei 2002 heeft hij me bij een vijver vlak bij het werk de liefde verklaard, hij was verliefd op me. Ik vond dat wel grappig, was gevleid, maar wilde er niks mee doen. Het flirten ging maar door en was erg spannend.
Tot een vrijdag begin juni. Uit het werk besloten we naar het bos te fietsen; mijn man was toch altijd laat thuis. Na een tijdje gezeten te hebben, hebben we voor het eerst gezoend. Dat was heftig. Ik besefte dat ik vreemdging, maar vond het ook spannend. Hij zei dat hij onder de indruk was van het zoenen, wat ik erg leuk vond. Want hij had nogal ervaring.
Vanaf die tijd ging het heel snel. Mijn man was altijd vroeg weg ’s morgens. Ik zette mijn mobiel aan, en dan had hij al een sms’je gestuurd. “Ik mis je”, of: “mag ik je bellen?” We hebben heel wat afgebeld ’s ochtends vroeg, urenlang.
Op een avond begin juli hadden we een etentje van de zaak. De ideale gelegenheid, dachten we. Hij haalde mij op, we waren tenslotte zwager en schoonzus, hij kon drinken, en ik bracht hem weer terug. Het etentje was gelukkig vrij vroeg afgelopen, dus wij snel naar zijn flat. Hij zette allerlei kaarsjes in de slaapkamer en uiteindelijk hebben we daar voor de eerste keer seks gehad. Heel romantisch. Er ging een wereld voor me open.
Het duurde ook niet lang voordat hij ’s ochtends vroeg langs kwam als mijn man weg was, hij kwam dan rond een uurtje of half zes. We keuvelden, lachten en sexten heel wat af. Dan gingen we samen douchen en meestal apart van elkaar naar het werk. Ontzettend spannend. We hadden het er regelmatig over om te stoppen, maar dat lukte nooit. De seks was te lekker en we hadden lol. Buiten dat was ik echt verliefd op hem geworden. Eind juli ging ons bedrijf drie weken dicht i.v.m. vakantie. De laatste vrijdag gingen we met een aantal collega’s wat drinken. Dat is erg laat geworden en we hebben achterin mijn auto nog gevreeën.
Op dat moment zei hij dat we na de vakantie samen verder zouden gaan. Ik zou nl. naar Frankrijk gaan met mijn man en hij ging op vakantie met mijn schoonzusje. Die weken waren de vreselijkste uit mijn leven. Het afscheid, de afstand, niet sms’en. Ik wilde zelfs niet meer op vakantie, maar we zijn toch maar wel gegaan. Mijn man vermoedde wel iets en ik mompelde dan maar wat, maar echt gepraat hebben we niet.
Na de vakantie waren we blij dat we elkaar weer zagen, maar van zijn belofte om samen verder te gaan wist ie niks meer. Hij wilde met mijn schoonzus verder, en wij hadden eigenlijk geen toekomst. Maar de seks was zo geweldig dat we elkaar bleven zien. Omdat het qua buren bij mij te riskant werd ging ik vanaf na de vakantie meestal naar zijn flat s’ ochtends. Vanaf dat moment werd het voor mij ook steeds pijnlijker om hem bij mijn schoonzus te zien. Ik hield echt van hem, en kon het niet aanzien dat hij bij haar was.
In oktober 2002 ben ik naar de dokter gegaan, omdat ik vermoedde dat ik een soa had. Na een week bleek ik inderdaad Chlamydia te hebben. Het kon niet anders dan dat het van Mark kwam. Ik had sinds ik verliefd was op Mark geen gemeenschap meer met Koen gehad. Ik vertelde het Mark en hij schrok. Hij heeft eigenlijk nooit gezegd dat hij het lullig voor me vond, maar hij maakte er regelmatig grapjes over. Terwijl ik het nogal wat vond. Waarom ik niet aan veilig vrijen had gedaan, was me een raadsel.
Maar ik was verliefd en dan verlies je al je verstand.
Zo modderden we door tot het 2003 werd. Het was eigenlijk meer lichamelijk, maar we hadden ook plezier samen. De relatie tussen Mark en mijn schoonzusje ging nog steeds niet over rozen. Mijn man begon ondertussen steeds ontevredener te worden en wilde over ons huwelijk praten. Ik had Mark beloofd niks over ons te vertellen, omdat hij zijn relatie met mijn schoonzus niet in gevaar wilde brengen.
Ik had ook geen behoefte om energie in mijn huwelijk te steken. Ik was helemaal vastgelopen en helemaal blind naar Mark toe. Tot maart 2003. Koen kwam op een dinsdagavond met de mededeling dat hij wilde scheiden. Ik heb dagen gesmeekt om toch door te gaan, maar dat ging natuurlijk nergens over.
Vanaf dat moment was het hommeles in de familie. Die roken natuurlijk ook wel dat er wat aan de hand was. Maar ik bleef mijn mond houden en Mark natuurlijk ook. Vanaf dat moment liet Mark me links liggen. Hij werd in de gaten gehouden en het werd hem te heet onder de voeten. Ik ben gescheiden. En ben verhuisd naar een flatje, zonder dat wij nog echt contact hadden. Op het werk wel, verder niet. Dat vond ik pijnlijk.
Vanaf april begonnen we weer te flikflooien. We woonden nu vlak bij elkaar in de buurt en ik bleef wel eens bij hem slapen. Uiteindelijk is zijn relatie met mijn schoonzusje helemaal kapot gegaan en zijn wij steeds meer dingen samen gaan doen. In oktober overleed zijn vader vrij plotseling en vanaf die tijd heb ik hem eigenlijk opgevangen. We deden steeds meer leuke dingen samen en we bleven elkaar voorhouden dat wij geen relatie konden krijgen, omdat we niet bij elkaar pasten. Na een leuke zomer in 2004 zijn we in mijn flat gaan samenwonen. Zo hebben we tot 2008 een relatie gehad. Maar niet alles ging zoals het wezen moet.
In 2005 is hij ontslagen bij mijn bedrijf om een aantal vervelende redenen. Vanaf dat moment heeft hij het me kwalijk genomen dat ik daar ben blijven werken. Ik moest wel ,volgens hem, omtslag nemen om al het leed dat ze hem aangedaan hadden.
Ik vond dat onzin, begreep het ergens wel, maar was blij met mijn baan. Er waren heel veel leuke momenten, hij kon je jezelf helemaal geweldig laten voelen. Maar aan de andere kant waren er ook minpunten. Mijn ex-man kreeg bv een kindje. Toen was ik best wel even van slag, logisch vond ik, want het hele kinderen krijgen verhaal kwam weer bij me terug. Maar ik mocht daar niet eens even verdrietig over zijn. Over mijn huwelijk en mijn ex-schoonfamilie mocht ik trouwens ook nooit praten, dat wilde hij niet. Zijn familie was ook niet op de hoogte dat wij schoonzus en zwager waren geweest. Mijn familie wist dat wel.
Een nieuw meisje
In februari 2005, toen we al een half jaar samenwoonden, kwam ik erachter dat ie geldproblemen had. Serieuze problemen, vond ik. Ik mocht al nooit aan zijn papieren zitten, mocht er niks van weten en vooral niet in de buurt komen. Toen begon er wel een belletje te rinkelen, maar gevoel dat heb ik snel weer weggeduwd. Zo is het een beetje af en aan gegaan, maar ik vond het geweldig met hem. We deden een hoop leuke dingen, konden het thuis goed vinden saampjes en ik voelde me echt 1 met hem.
Tot begin 2008. Hij begon chagrijnig te worden en werd steeds stiller. Ik heb hem meerdere (wekelijks en later zelfs dagelijks) malen gevraagd wat er aan de hand was, maar tot ruzie toe kreeg ik elke keer te horen dat er niks was.
Er kwam een nieuw meisje bij hem werken.
Hij vertelde me de eerste avond dat hij het een smerig wijf vond. Toen hoorde ik die alarmbellen weer. Tegen mijn schoonzus zei hij altijd dat ik te mannelijk was met mijn korte haar en te kleine borsten, terwijl hij al lang en breed het bed met me deelde. Hij deed een studie voor zijn werk en zij deed dezelfde studie. Dat werd samen leren op de zaak. Later werd dat leren bij haar thuis. Ik vond dat niet leuk en heb hem gewaarschuwd en gevraagd of er wat aan de hand was. Hij stelde me elke keer gerust. Tot de tweede avond dat hij (voor zover ik wist) daar ging leren. De zaterdag daarna biechtte hij op dat hij verliefd was geworden op haar. Ik boos, kwaad, ontzettend kwaad, omdat hij me dus blijkbaar een half jaar heeft voorgelogen.
Hij zag dat anders. Hij was eerlijk geweest, maar durfde het niet te vertellen omdat ik boos zou worden. Ik werd altijd zo boos als hij wat zei.
Bij zijn collega
De volgende week heeft hij me proberen te overtuigen dat hij niet met haar naar bed was geweest.
Ik had hem ondertussen wel uit mijn flat getrapt en hij woonde tijdelijk bij zijn moeder. Vanaf dat moment vertrouwde ik hem niet meer. Hij vond dat ik mijn boze en gemene woorden goed moest maken en ik vond dat hij moest vechten om mijn vertrouwen terug te winnen. Hij wilde alleen maar leuke dingen doen om weer verliefd op me te worden.
Maar ik wilde ook over mijn gevoel praten en over zijn collega en hoe hij dat nu voelde. Maar dat kon allemaal niet. Hij begon prompt stiekem te doen met zijn mobiele telefoon en zijn zakentelefoon. Ik kreeg nu voor mijn kiezen wat hij vroeger bij mijn schoonzus had gedaan. Alleen lag ik toen altijd bij hem in bed als hij haar belde; vinger op zijn mond dat ik stil moest zijn.
Hij belde mij stiekem als mijn schoonzus op het toilet zat en ik op het werk was ofzo. Ik wist als geen ander hoe hij kon liegen en bedriegen. Hij heeft ook altijd tegen mijn schoonzus volgehouden dat er nooit iets tussen ons gebeurd was. Op dat moment ging ik nadenken over mijn toekomst. Wat wilde ik?
Ik wilde Mark niet kwijt, maar ik kon er niet tegen om voortdurend argwanend te zijn. Daarbij kwam dat hij alles deed wat zijn moeder zei toen hij bij haar woonde, i.p.v. voor zijn relatie te vechten. Hij beloofde te bellen en deed dat dan niet. Dan schrok ik wakker om 12 uur ’s nachts en dan belde ik hem weer en dan had ie ook weer commentaar. Na twee weken heb ik gezegd dat ik er niet meer tegen kon en dat we er maar een eind aan moesten maken. Ik hoopte eigenlijk dat hij zou protesteren, maar hij vond het wel prima. Dat heeft me veel pijn gedaan.
Ik was het blijkbaar niet waard om voor te vechten. Op donderdag is het uitgeraakt, op zaterdagavond zat hij al bij zijn collega.
Hij blijft volhouden dat hij niks met haar gedaan heeft tijdens ons, dat hij eerlijk is geweest omdat hij van me hield en er met mij uit wilde komen. Ik geloof daar helemaal niks van, wil niet in de maling genomen worden. Er zijn meerdere mensen die er geen barst van geloven, maar hij wordt volgens mij door zijn hele familie gesteund. Er is niemand geweest die ooit nog contact met mij heeft opgenomen. Het ergste vind ik nog dat ik dacht dat hij bij mij de rust had gevonden, dat hij veranderd was. Maar hij heeft me twee keer verraden, eerst met zijn belofte dat we samen verder zouden gaan en nu met zijn collega en zijn eventuele leugens.
Achteraf bekeken had ik het al wel aan kunnen zien komen. Hij sms’te me overdag altijd regelmatig en dat werd steeds minder.
Als ik sms’te kreeg ik een kort en onvriendelijk antwoord terug. In huis deed hij ook helemaal niks meer. Zat maar op de bank te mokken en zelfs een bakje thee zetten was nog teveel moeite. Hij kreeg ’s avonds thuis al een aantal sms’jes van zijn collega, en als ik daar iets van zei, dan zei hij dat hij dat heel normaal vond. Telkens liet ik me weer geruststellen. Ik denk dat ik het ergens wel wist dat het misging, maar er gewoon niet naar heb willen luisteren.
Ik kon het niet verkroppen
Het is inmiddels vijf maanden verder en het gaat nog steeds met ups en downs. Hij leeft zijn leven gewoon door volgens mij, vindt het wel rot dat ik me zo voel, maar vindt het zelf wel prima denk ik. Ik vind het heel erg dat mijn toekomst naar de knoppen is en dat ik zo verschrikkelijk gekwetst ben door zijn leugens. Ik hoop dat ik het vertrouwen in mannen niet definitief ben kwijtgeraakt.
Ik denk wel eens dat het mijn straf is om wat ik Koen heb aangedaan. Het was in ieder geval een hele harde les voor me. In de eerste paar weken wist ik echt van voren niet dat ik van achteren leefde. Ik heb een verschrikkelijke tijd achter de rug. Ik heb heel veel gehuild. Heb Mark bestookt met allerlei sms’jes. Kon en wilde niet geloven dat hij mij zomaar aan de kant zette, dat hij niet meer zijn best heeft gedaan.
Ik vind het ook erg dat ik niet weet of hij eerlijk is geweest of niet. Hij blijft volhouden van wel. Maar ik durf hem niet te geloven. Ik verdenk hem er zelfs van dat hij op een breuk heeft aangestuurd. Ik bleef Mark lastigvallen, omdat ik antwoorden wilde hebben op al mijn vragen, maar hij begreep me niet en bleef bij zijn eerdere antwoorden. Ik kreeg ook nog van een hoop dingen de schuld. Ik had hem toch het huis uitgezet?
Ja, ik kon niet anders, Mark heeft seks met me gehad terwijl hij verliefd was op een ander. Ik kon dat niet verkroppen. Tenslotte heeft hij een ander privénummer genomen en kon ik hem alleen maar bereiken op zijn zakentelefoon. Nu op dit moment zijn de sms’jes gereduceerd naar bijna 0 sms’jes per dag. Af en toe sms ik nog dat er post voor hem is. Ik wil niks van hem weten, en wil hem ook niet zien.
Het is te pijnlijk voor me om dingen te weten. Momenteel ben ik er wel van overtuigd dat het beter is zo, dat hij geen geschikte partner is, en dat liegen zijn tweede natuur is. Maar ik blijf het ongelooflijk vinden dat het eigenlijk voor mij van de ene op de andere dag voorbij was. Terwijl de hele relatie met hem voor mij verpletterend was. Ik genoot en was trots op ons. Hoe heeft hij ons zo makkelijk aan de kant kunnen zetten? Dat is een vraag waar ik denk ik helaas nooit antwoord op zal krijgen.
Daphne Diep
